Çalışmanın amacı, perforan reflü nüksünün nedenlerini ve özellikle önceki cerrahi müdahalelerden (Linton, Felder cerrahisi) sonra perforan damarların neoplazmı (perforantoneogenez) gibi bir fenomeni incelemektir.
Gereç ve yöntemler
Çalışma Rostov-on-Don’un üç patoloji bölümü temelinde yürütülmüştür. ölenlerin 55 kesitsel gözlemi analiz edildi. 3 grup tanımlandı: 1. (n = 10) — görsel olarak kronik venöz yetmezlik belirtisi göstermeden ölenler; 2. (n = 21) — ceap’ye göre 4-6. derece kronik venöz yetmezlik belirtileri olan; 3. (n = 24) — daha önce yetersiz perforan subfasyal ligasyonu geçirmiş olanlar Cocquet bölgesindeki damarlar (Linton, Felder operasyonları). Her durumda, medial grubun perforanları sayıldı.
Perforan damarların histolojik incelemesi için otopsi sırasında kaval kemiğinin kendi fasyasının 2 ila 5 bölümü Kokset bölgesinde perforan damarları ve çevresindeki dokularla eksize edildi. Elde edilen histolojik preparatların daha fazla incelenmesi ışık mikroskobu kullanılarak yapıldı.
Sonuçlar
Ölen hastaların ilk iki grubunda, tüm kalibrelerin damarları tam kanlıydı, sklerozlu kendi fasyasında lenfoid ve plazma hücrelerinin fokal kümeleri gözlendi. Perforan damarların varlığı ile birlikte, Kokset bölgesinde normal histolojik yapıya sahip patolojik olarak değiştirilmiş damarlar tespit edildi. Damar duvarlarının incelmesi veya tersine bakır hipertrofisi olan duvarların keskin sklerozu ile varisli lümen genişlemesi fenomeni ile önemli sayıda iletişim damarı vardı. Sklerozun ciddiyetine göre, üç perforan morfotipi ayırt edilir.
İlk iki hasta grubunun değişmiş perforan damarlarındaki patolojik süreçler, damar duvarlarının üç katmanında da kaydedildi. Grup 1’deki ölenlerde Kokket perforanlarında% 14.5oranında patolojik değişiklikler tespit edildi. 3. Grupta perforantoneogenezin varlığı ameliyattan sonraki 3 yıl açısından kaydedildi.
Ölenlerin 20’sinde (%83) perforantoneogenez saptandı. Ameliyattan sonraki 3 yıla kadar, 3 vakanın 1’inde perforantoneogenez tespit edildi, sınırlama süresi 3-5 yıldı – 6 vakanın 4’ünde. Müdahalenin üzerinden 5 yıldan fazla bir süre geçtiği tüm vakalarda (15 çalışma) perforantoneogenez gözlendi. Neoperforanların histolojik incelemesinde kronik venöz yetmezliğin karakteristik sklerotik değişiklikleri saptandı.
Sonuçlar
Bu nedenle, çalışma, duvarlarında belirgin patolojik değişikliklere sahip perforan damarların, düşük patolojik veno-venöz akıntı oluşumunun patomorfolojik temeli olduğunu göstermiştir. Perforan akıntının yetersizliğini ortadan kaldırmak için yapılan klasik operasyonlar oldukça etkilidir, ancak perforantoneogenez, ameliyattan 5 yıl sonra patolojik düşük veno-venöz akıntının nüksetmesine yol açar.